Öncelikle Kelebek Kadın ailesine merhaba,
Söze nasıl başlasam bilemiyorum, severek evlendim bende bütün düğün serüvenim harika geçti bir hayal gibi peki ya düğünden sonra ki geçen günlerim? Kısacası zehir zindan..
Önce konduramadım kendime ne vajinismusu dedim ama günler geçtikçe bende eriyip bitiyordum ne günahım vardı ki benim bu güzel günlerimi ağlayarak sızlanarak geçirdim, uçsuz bucaksız bir kuyunun içinde elimden tutan kimse yoktu ama Allah’ıma binlerce şükür ki beni destekleyen bir eşim vardı. Allah onu başımdan eksik etmesin. Sakın ağlamayın üzülmeyin herşeyi bir kenara bırakıp hemen çarenize bakın günler geçtikçe yoruluyorsunuz.
Çok araştırdım Necla Hanımı buldum anlatırken gözümden yaşlar süzülüyordu. Ağlama diyip sarıldı elimizden ne geliyorsa yaparız dedi. Eve geldim gitmicem dedim, güçlüyüm ben neden gittim ki diye kızdım kendime. Tabi günler geçiyordu Makbule ablamla tanıştım o kadar sıcak o kadar samimi o kadar anlayışlıydı ki önce bana tedavinin ne kadar güzel olduğunu anlattı. Tabi durur muyum hemen koştum gittim tedaviye. Makbule abla da Necla hocamda ikisi de baldan tatlılardı. Tedaviye başladı. Biirrrr, İkiiiii, Üçççççç günde tedavim bitmişti. Hayatımın dönüm noktasıydı o gün yeniden doğmuştum. Çünkü artık evli bir bayandım ben şükür ki elimi çabuk tuttum vakit kaybetmeden gittim hemen. 2 ay olsun bir koca ömür sevdiğimle beni bekler küçücük bir kelebek etkisiydi aslında ve artık çocuk düşünüyoruz. İlerde doğacak çocuğumun 2 en güzel teyzeleri sizi çok seviyorum.
